Begeleiding na een miskraam? Dat is niks voor mij!

Begeleiding na een miskraam? Dat is niks voor mij!

Danielle zei: “Ik vond dat ik er een te groot punt van maakte. Zoveel mensen maken toch een miskraam mee? … Het voelde vooraf dus een beetje overdreven maar wat ben ik blij dat ik toch begeleiding heb gezocht”.

Even tijd voor haarzelf. Een cadeau aan jezelf. Zo heeft Danielle het ervaren. Ze voelde opluchting en rust toen ze merkte dat het helemaal geen groot hulpverleningstraject is.

Herken jij dit?
Je kan goed luisteren en met andere meeleven. Je stimuleert anderen om hulp te zoeken; ‘ja joh dat moet je echt doen hoor, dat is hartstikke fijn’. Maar van jezelf mag je voor jezelf geen hulp vragen. Want jij moet het toch wel zelf kunnen redden, jouw situatie valt wel mee in vergelijking met anderen. Je vindt van jezelf dat je niet zo moeilijk moet doen over een miskraam. Als je weer op de been bent en het gaat allemaal wel weer dan kom je hier ook wel door heen.

En toch. Diep van binnen voel je en weet je dat het toch goed zou zijn als. Je zou heel graag wel aan de slag willen maar je geeft hier niet aan toe. Want is het niet een beetje overdreven als je hulp nodig hebt na een miskraam?

Danielle herkende bovenstaande vragen allemaal. Zonder dat iemand het wist heeft ze toch contact gezocht.

Wanneer mag jij van jezelf ruimte geven aan je gevoelens?

Van wie moet er nog toestemming komen om jezelf deze gerichte aandacht te gunnen?

Voor Danielle was het al snel duidelijk tijdens ons telefoongesprek. Ze wilde graag aan de slag want de miskraam had onbewust veel meer impact op haar leven dan ze wilde geloven. Ze voelde angst om weer aan zwanger worden te denken. Ze voelde zich onrustig omdat ze van zichzelf niet mocht huilen om haar miskraam. Ze vond het moeilijk om met vriendinnen te praten over haar verdriet rondom haar miskraam en daarom deelde ze maar niks en wist bijna niemand van haar miskraam. Ze koos ervoor om zoveel mogelijk ‘gewoon’ dan maar door te gaan want dan heeft niemand het in de gaten en kan ze het snel vergeten…

Toch merkte ze na een poosje dat dit voor haar niet werkte. Maar het idee dat ze hulp nodig heeft van een ander greep haar ook aan. En zo wikte ze wat af in haar hoofd.

Voor Danielle was ‘het is geen lang zwaar hulpverleningstraject’ de zin die er voor zorgde dat ze in actie kwam voor haarzelf.

Danielle kijkt terug op een heel bijzonder mooi traject en ziet het als een cadeau aan zich zelf, waarbij ze heeft geleerd om deze miskraam mee te dragen zonder het weg te hoeven stoppen.

Verlang jij ook naar een manier om om te gaan met je miskraam?

Verlang jij ook naar persoonlijke begeleiding maar vind je hulp vragen gewoon niet fijn maar diep van binnen wil je heel erg graag?

Je bent van harte welkom met alle vragen en overtuigingen die je hebt.

Meld je aan via het contactformulier.

We hebben altijd eerst een telefoongesprek om te kijken of en hoe stilbegin Coaching voor jou helpend kan zijn                        

Spreek ik je snel? Schroom niet hè.

Lieve groetjes Annemarie