Onrust na een miskraam

Onrust na je miskraam

Ongeveer 1 op de 10 zwangerschappen eindigt in een miskraam.

Deze schatting betekent dat één op de vier vrouwen in haar leven een miskraam krijgt. Of meerdere. Je lees het goed. Inderdaad, een van elke vier vrouwen maakt in haar leven een of meerdere miskramen mee.

Voor veel vrouwen is een zwangerschap dan ook niet onbezorgd. De verhalen en beelden doen je soms geloven dat het heerlijk onbezorgd is maar dat is in heel veel gevallen zo anders.

En jij weet als geen ander hoe dat voelt.

Je herkent het misschien wel; het leven is goed, het leven gaat snel en het leven lacht je toe. Totdat het leven ineens stilstaat, en jij stilstaat. Je was zwanger, misschien nog maar net. Maar je verwachtte veel. Al heel veel. Maar het nieuwe leven stopte. Een miskraam. Of het nu langer of korter geleden is, ineens sta je stil. Verdriet zoekt een weg in stromende tranen.

Eenzaamheid

Stil verdriet. En wat kan jij je eenzaam voelen. Kort na je miskraam kreeg je veel aandacht en hulp vanuit je omgeving. Dat is langzaam weer verdwenen. Praktisch gezien heb je ook geen helpende handen meer nodig. Het lukt je gewoon weer om je boodschappen te halen en eten te koken. Je merkt dat je het eigenlijk ook wel weer fijn vindt om weer naar je werk te gaan. Even in een andere omgeving dan alleen maar thuis, die plek waar je stille verdriet zo sterk aanwezig is...

En daarnaast merk je ook een soort onrust in jezelf. Aangeven dat je miskraam je nodig flink bezig houdt, is lastig. En voelt als een drempel want je denkt; “ze zien me aankomen, het is nu toch al een paar maanden geleden, niet zo aanstellen”. Die gedachten hoor ik vaker van mensen in mijn praktijk.

Voor iedereen kan een miskraam anders ervaren worden. Dit is een heel persoonlijk proces. Dat je een kindje hebt gedragen, al was het maar heel pril, dat staat.

Hoe ga ik om met dit verlies?

Zoek je naar een manier om met dit verlies om te gaan? Voel je ergens wel aan dat je er wat mee wilt? Merk je dat je veel moet huilen, of dat je tranen eigenlijk helemaal op zijn? Pieker je veel? Poppen allerlei gedachten over ‘hoe zou het zijn als…’ op de meest onverwachte momenten op? Merk je dat je er lichamelijk wel soort van bovenop bent maar dat je toch minder energie hebt omdat je geen rust ervaart? Kost het je steeds meer energie om het verdriet of de onrust aan de kant te duwen? Zoek je naar een manier om er mee om te gaan en wil je het tegelijkertijd niet groter maken dan het is? Blijf je een beetje rondgaan op hetzelfde cirkeltje? De ene dag meer dan de andere, maar je zoekt toch naar een manier om.. ja om wat eigenlijk? En hoe dan?

Gelukkig is er hulp.

Weet dat een kortdurend traject jou kan helpen. Geen groots hulpverleningstraject, maar ruimte voor jouw verhaal, jouw verlies. En ik gun het je: aandacht voor jouw verlies.

Jouw verdriet. Jouw leven.

Ik ben er graag voor je. Om samen stil te staan. Bij jouw leven. En bij het leven wat je verloor. Lees meer over wat mij drijft om jou te helpen.

Wil je graag een kennismakingsgesprek of wat meer informatie over de begeleiding?

Neem gerust en natuurlijk vrijblijvend contact met me op. Samen kijken wat voor jou helpend kan zijn in jou situatie.

Lieve groet, Annemarie

PS: Ken je iemand die een miskraam heeft meegemaakt en voor wie deze blog helpend kan zijn, deel dit gerust.