Kijk omhoog.

Kijk omhoog….

Deze week kwam het thema ‘kijk omhoog’ meerdere keren voorbij.
Soms brengen situaties ons verdriet, of laten ze ons terugkijken op iets dat pijn doet.
Rouw is hard werken.
Het is een proces waarin gemis, boosheid, liefde, dankbaarheid en blijdschap allemaal door elkaar heen kunnen lopen.
Soms weet je zelf niet eens wat je voelt, of waarom het ineens zo zwaar is.

Met Leanne sprak ik deze week ook over de hardnekkige overtuigingen die ons kunnen tegenhouden.

Gedachten die fluisteren dat het nooit meer goed komt, dat jij het niet kunt, of dat het altijd zo zal blijven.
Zulke overtuigingen kunnen een last worden die maakt dat je de weg omhoog even niet meer ziet.

Maar wat bijzonder om te merken: zodra je leert om anders te kijken naar een situatie, verandert er iets.
Er komt lucht.
Je merkt dat er dwars door de wolken heen toch wat blauw zichtbaar wordt.
En soms, op een onverwacht moment, voel je dat je weer omhoog kunt kijken. En zulke momenten waren er deze week ook.

Dat deed me denken aan het prachtige lied van de band LEV.

Dus kijk omhoog, hoger dan de bergen
Er is hoop, groter dan je denkt
Vind geloof, God is altijd sterker
Een regenboog boven onze weg
Luister hier het hele nummer.

Die woorden raken me steeds weer.
Want juist als het donker is, mag je weten dat er altijd hoop is. Dat er uitkomst is, ook als jij die zelf even niet ziet.

Wil jij ook ontdekken hoe je weer omhoog kunt kijken?

Misschien helpt een kortdurend traject van Stilbegin Coaching je om ruimte te maken voor licht na het verdriet van een miskraam langer of korter geleden.

Stuur gerust een berichtje via het contactformulier.

Er is hoop. Er is een weg. Altijd.

Warme groet,
Annemarie