Het gaat gewoon niet meer. Alweer een miskraam.
Waarom, waarom, waarom? Er suist van alles door je hoofd. Je wilt dat je wakker wordt uit een droom. Maar nee, het is weer mis. Weer staat je leven stil en gaat het leven om je heen gewoon door. Weer voel jij je leeg, verdrietig, boos, teleurgesteld, hopeloos. Stemmetjes in je hoofd die zeggen; ik kan dit niet meer, dit is teveel, waarom nog een keer? Het voelt zwaar, je wilt dit niet nog een keer. Hoe moet je verder?
Het gaat gewoon niet meer. Alweer een miskraam.
De deur van het ziekenhuis kan je niet meer zien. Je hebt meerdere miskramen meegemaakt. En dat doet zeer. Je bent alweer in het ziekenhuis, alweer die boodschap, alweer is het niet goed. Je kent het stappenplan vanaf hier uit je hoofd. De uitleg over de medicatiemogelijkheden, de uit te voeren curettage, het afwachten… En de lieve goedbedoelde knikjes van de verpleegkundige wil je eigenlijk liever ook niet meer zien. Met lood in je schoenen verlaat je het ziekenhuis weer.
Waarom, waarom, waarom? Er suist van alles door je hoofd. Je wilt dat je wakker wordt uit een droom. Maar nee, het is weer mis. Weer staat je leven stil en gaat het leven om je heen gewoon door. Weer voel jij je leeg, verdrietig, boos, teleurgesteld, hopeloos. Stemmetjes in je hoofd die zeggen; ik kan dit niet meer, dit is teveel, waarom nog een keer? Het voelt zwaar, je wilt dit niet nog een keer. Hoe moet je verder?
De impact van een (herhaalde) miskramen is intens.
Iedereen gaat er anders mee om. Het is een proces dat iedereen weer op een andere manier beleeft. De ene is diep verdrietig en voelt zich overspoelt met verdriet. Een ander merkt dat prikkels hard aankomen en weinig kan hebben. Een ander merkt dat concentratie ineens de grote afwezige is, dat ook nog. Of het gevoel dat je je eigenlijk niet verdrietig mag voelen want het was nog maar zo pril…
Misschien lees jij dit en denk je; dit gaat over mij. Ik wil je 3 tips geven in deze verdrietige situatie:
1. Verdriet is geen wiskunde
Het gaat er niet om hoever je bent. De lengte van je zwangerschap bepaalt niet hoe verdrietig je mag zijn. Of je nu 6 weken of 16 weken zwanger was. Je mag je verdrietig voelen. Jij was zwanger.
2. Praat
Het geeft rust als je het met mensen om je heen deelt die jij vertrouwd, dit geeft rust. Erover praten verlicht, het stilzwijgen verzwaard.
3. Laat gevoelens toe
Probeer te voelen wat er is aan een emoties. En laat de emoties er gewoon zijn. Hoe je je ook voelt, wees mild voor jezelf.
Ik hoop dat het je lukt om deze drie tips toe te passen, soms gaat dit als vanzelf en soms heb je daar wat hulp bij nodig.
Vraag je je af of Stilbegin Coaching jou verder kan helpen? Vraag een gratis gesprek aan via welkom@stilbegincoaching.nl of vul het contactformulier in.
Je bent van harte welkom, samen bespreken we jouw situatie, wat jij nodig hebt en hoe Stilbegin Coaching jou kan helpen.
Lieve groet,
Annemarie
ps. Heb je de andere blogs al gelezen? Klik hier om meer te lezen.